9 Şub 2014

ÇOCUKLARDA DİL GELİŞİMİ VE KEKEMELİK

Merhaba,

Bildiğiniz üzere çocuklar, daha doğdukları andan itibaren sesler çıkararak bizlere isteklerini anlatmaya başlarlar. Öyle ki bir çok anne, çıkardıkları seslerden ne sıkıntıları olduğunu anlarlar. Bu tabi ki zamanla gelişen bir yetenektir. Bir çok zaman duymuşsunuzdur çevrenizde, bu acıkma ağlaması derler, altı kirlenmiş onu haber veriyor derler, bir yeri ağrıyor bu ağlama onu gösteriyor derler.

Zamanla bebekler, çevrede duydukları konuşmalardan kendilerini ifade etmeyi öğrenirler. Önce sesler değişir, sonra heceler, sonra kelimeler eklenir. Genel olarak, ilk önce çıkarması kolay olan, dede, baba, aba gibi kelimelerle başlarlar. Burada en çok dikkat edilmesi gereken şey, çocukla mümkün olduğunca fazla konuşmaktır. O size işaret diliyle anlatsa bile, siz onun ne istediğini anladığınızda bunu kelimelerle tekrarlamalısınız. Mesela suyu işaret ettiğinde, "su içmek istiyorsun" gibi.



Her çocuk farklı olduğu için, konuşma zamanları da farklı olur. Bıkmadan, usanmadan, çevredeki diğer çocuklarla kıyaslamadan, "neden hala konuşmuyor yaşdaşları çokdan cümleler kuruyor" diye kendinize dert etmeden çocuğunuzla konuşmayı sürdürmelisiniz. Sesli hikaye kitapları, bir çoğumuzun akıllı telefonlarına yüklenebilen interaktif masallarla onu destelemelisiniz.

Bazen, her şey güzel giderken çocuğunuz sular seller gibi konuşurken bir şey olur ve kekelemeye, ya da hiç konuşmamaya başlayabilir. Bunun altında ki nedeni anlamaya çalışmalı, eğer tek başınıza çözemiyorsanız bir hekimden yardım almalısınız.

Bizim başımıza büyük oğlumda böyle bir durum geldi. Çok küçük konuşmaya başladı. Daha 2,5 yaşındayken, sanki büyük bir adammış gibi cümleler kurar, ince espriler yapar ve kendine hayran bırakırdı herkesi. Sonra bir gün bir şey oldu ve konuşamamaya, söyleyeceği kelimeleri unutmaya, kekelemeye başladı. O dönemde bu konuyu çok araştırdım, bir çok anne gibi bende çok üzüldüm. Bu durum kalıcı olursa, hayatta yaşayabileceği zorlukları, ergenlikte yaşayabileceklerini falan düşünüp gecelerce ağladım hatta. Sonra bir gün internette bir doktor ismi ile karşılaştım. Veysel Kızılboğa. Kendisi bizi hatırlamaz bile belki ama bizim için minnettar olduğumuz doktorlardan biri. Farklı şehirlerde yaşadığımız için kendisine telefonla ulaştık, sağ olsun bize telefonla destek verdi. Ve söylediklerini uyguladıktan çok kısa bir süre sonra oğlum tekrar eski haline döndü.

Eğer Veysel beye ulaşmak isterseniz Buraya Tık Tık

Kekemelik erkek çocuklarda, kızlara nazaran daha sık görülüyor. 2 - 3.5 yaş aralığında ortaya çıkan kekemelikler geçici oluyor genel olarak. Genetik olduğu da söylenmekte ama bununla ilgili kesin bir bilgi olduğunu sanmıyorum.  Çok hızlı düşünüyorlar ve dilleri düşüncelerine yetişemiyor o nedenle kekeliyorlar.  Nedeni fiziksel yada psikolojik değilse, 6 ay gibi bir sürede iyileşiyorlar. 


  • Burada en çok dikkat edilmesi gereken nokta, çocuğa bu duruma ne kadar üzüldüğünüzü hissettirmemelisiniz. Çocuklar çok zeki varlıklar ve sizin kaygılarınız ona yansıyor. Bu durumda kekemeliğin daha da ilerlemesine yol açabiliyor. Hatta öyle ki bazı çocuklar dikkat çekmek için yalancı kekemelik yaşıyorlar.

  • Çocuk kekelemeye başladığı zaman, sabırla cümlesini bitirmesini beklemelisiniz, asla kelimelerini tamamlayan kişi siz olmamalısınız. Eğer tamamlarsanız kolay iyileşemiyor, ben zaten konuşamıyorum diyerek sizden bekliyor.

  • Çocuğu rencide edecek davranışlardan kaçınmalısınız. Konuşamıyorsun, neden kekeliyorsun, doğru dürüst konuşsana gibi cümleler onu iyileştirmez aksine kekemeliğinin ilerlemesine neden olur.

  • Çevrenizdeki insanlarla şifreli de olsa, çocuğunuzun kekemeliği hakkında, onun yanında konuşmayın. Bu konuşmalar onun kendini çaresiz hissetmesin, utanmasına  neden olacaktır. Nasıl davranmaları gerektiği konusunda çevrenizdekileri uyarın. Asla başkanlarınin yanında bunu sorun olarak anlatmayin baskalarinin da "ay kekeme mi oldu" falan demesine onu tamamlamasina izin vermeyin. Bu tarz davranmakta israr edenlerle iyileşene kadar görüşmeyin :) Sonuçta çocuğumuzun sağlığı daha önemli.

  • Eğer aşırı kuralcı bir aileyseniz, çocuk size kendini beğendirebilmek için sürekli bir baskı altındaysa hemen kendinize dur diyin ve kendinizi bu tutumunuzdan vazgeçiremiyorsanız önce kendiniz psikolojik destek alın. Çocuğa uygulanan baskının giderilmesi tekrar eski haline dönmesine yardımcı olacaktır.

  • O bunun farkinda olursa ben konusamiyorum niye böyle oldu falan diye bunun gecici bir durum olduğunu soyleyin rahatlatin onu Çocuğunuzla kekemeliği hakkında konuşmaktan çekinmeyin. Sorunu yokmuş gibi davransanız bile çocuk konuşmasında bir sorun olduğunu fark edecektir. Bu durumun geçici olacağına onu inandırın.


Başlangıçta bütün bunları denediniz ama çözüm alamadıysanız, bir konuşma terapisti ile görüşmeniz de fayda var.

Bir çok kekemelik, ergenlik dönemiyle tamamen ortadan kalkıyor. Sabırlı olmanız şart.

Bütün bunlar benim yaşadıklarımdan ortaya çıkan bilgiler. Lütfen böyle bir sorunla karşılaşırsanız siz yine de bir doktora danışın.

Sevgiler,
Şafak


Not: resim webden alıntıdır



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...