Merhaba,
Cumartesi günü, Tutumlu Anne'nin düzenlediği pedogoji günleri seminerindeydim. Seminer konusu Çocuğu Kardeşe Hazırlamak ve Kardeşler Arası İlişkilerdi. Konuşmacılar ise Hassas Anne Ece hanım ve Mavi Aile Danışma Merkezi yöneticisi Uzman Pedagog Belgin Temur'du.
Genel olarak, sohbet havasında geçen seminerde önce herkes kendini tanıttı ve neden orada olduğunu anlattı. Katılımcıların kafasını meşgul eden sorular, seminerimize de yön verdi. Seminerde aldığım notları sizinle de paylaşmak istiyorum.
- Kardeşler arası karşılaştırma yapmak zararlı diye sık sık dile getiriliyor ancak, karşılaştırma yapmamak da imkansız.
- Kardeşler arasında kavga çıktığında iyi bir seyirci olmak lazım. Ama hakkını vererek, dinleyerek, zaman zaman sessiz kalarak seyretmek onların ilişkisinde faydalı olabilecektir. Çözümü çocuklara bırakmalıyız. Bu onların sosyal muhakemelerini arttırır.
- Çocuklukta iyi bir kardeşlik ilişkisi yaşanırsa -ki bu ilişki de kavga da olabilir, kıskançlıkta. Sonuçta uzlaşmayı öğrenirlerse, gelecekte hayatlarında karşılaşacakları problemleri daha kolay atlatabilirler.Çocuğun ailede gördüğü iletişim büyüdüğünde onun diğer insanlarla yaşayacağı iletişimi belirliyor. Kardeşlerimiz en iyi arkadaşlarımız olmalıdır. Anne-babanın ilişkiyi nasıl yönettiği bunu büyük ölçüde belirleyendir.
- Çocuklar arası yaş farkının 3 yaşa kadar olması biraz daha uygundur. Anne için bu durum zor olsa da, çocuklar kıskançlık duygusunu çok hissetmeden kardeş kardeş büyüyorlar. İkinci çocuklar genellikle biraz daha sosyal oluyorlar.
- Yaşı kaç olursa olsun, hamilelik kesinleştiği ve kaybetme riskinin azaldığı, devam edeceğinden emin olduğunuz zaman büyük çocuğa söylenmelidir.
- Kardeş sahibi olmak harika bir duyguymuş gibi anlatılmamalı, yaşanacak sıkıntılar, diğerinin anlayacağı dilde ve yaşına uygun olarak büyük çocukla paylaşılmalıdır. Bebek doğduğunda, bebekle daha fazla zaman geçirileceği, onu beslemek zorunda olunduğu paylaşılmalıdır. Kendisini ne beklediğini bilmelidir. Soru sormasına izin vermelisiniz. Böylece endişelerini bizimle paylaşabilir.
- Hamilelik esnasında hazırlıkları çocukla beraber yapmalı, bebek doğduğunda size yardımcı olacağını söylemelisiniz. Hamilelik sırasında abi oldun, abla oldun dememeli, bebek doğdunda ona hediye vermeli ve biz verdik demelisiniz.
- Yeni bir çocuk sahibi olunduğunda büyük çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak çok önemlidir. "Biz iki çocuklu bir aile olalım istedik" demeli, Yeni bir çocuk sahibi olunca diğerine ihanet ediyormuş gibi hissetmemeli, böyle bir his içine girilirse, kendimizi telkin ederek bu duygudan kurtarmalıyız.
- Doğum sırasında çocuk annenin hasta ve sıkıntılı olduğunu görmemeli. Bunu gördüğünde anne için endişeleniyor ve kardeşine öfke besleyebiliyor. Anneyi ilk göreceği zaman annenin ağrı hissetmediği, kendini rahat hissettiği zamandır.
- Kardeşi ile ilk karşılaştığında baba yanında olmalıdır. İki kardeş fotoğraflanmalıdır. O günü güzel ve keyifli geçirmesi çok önemlidir.
- Kardeş doğduğunda, anne bebekle çok zaman geçireceği için baba yaklaşık bir ay büyük çocukla ilgilenmelidir.
- Aslında büyük çocuk, annenin kardeşine nasıl baktığına dikkat ediyor. Çünkü kardeşine yapılan şeyler, ona da nasıl bakıldığı ile ilgili kafasında fikir oluşmasını sağlıyor.
- Kardeşi doğduktan sonra, bebeksileşme, gerileme yaşanırsa, ona izin verin. Bebek gibi davranmak istediğinde, "Hadi bebek ol" demeli, biraz öyle davranıp sonra, "hadi artık eskisi gibi oldun" demelidir. Huy değiştirmeler, küsmeler ben tedirginim demektir.
- Kıskançlık önlenemez, yok etmeye çalışılmamalıdır. Karşılaştırma yapmamalı, iki çocuğunda anne babasından sevgi gördüğünden emin olmalısını sağlamalısınız. Neden farklı düşündüğünü, neyi neden yaptığını anlamaya çalışmalısınız.
Seminer notlarım bu kadardı. Böyle faydalı seminerler düzenlediği için, Hem Tutumlu Anneye hemde konuşmacılara teşekkür ediyorum.
Seminerden bir dip not :Annesi mükemmel olma takıntılı çocuklar yıllar geçtikçe kendinde yetersizlik hissedebilir.
Sevgilerimle
Şafak