1 May 2015

SENSİZ O KADAR BENSİZİM Kİ





Hüzünlerimi koysam bu gece kadehe, yaşanmışlıkları, yaşanamamışlıkları. Sonra üstüne hayal kırıklıklarımı eklesem, umutlarımı, umutsuzluklarımı...

Senli günlerimi meze yapsam yanına, sensiz gecelerimi.... Bir de şöyle en güzel tabakta sunmalıyım kendime, bana bıraktığın acıyı.

Anılara dalsam, bilmem kaçıncı kere yaşasam. Bir daha, olmadı bir daha, bir daha. Değiştirmek mümkün olsa, şimdi ki aklım olsa mesela. Yağmurlar daha mı az yakar canımı bu defa...

Seni düşünmek tüm inançlarımı yeniden sorgulatıyor bana. Ya inandıklarım gerçek değilse. Lütfen gerçek olsun diye dua ediyorum yaradana.... Ne kadar ironik oluyor bir bilsen bu durum ne kadar karmaşık.

Aylardan Mayıs... Kaç Mayıs daha geçecek bu acıyla.... Eskiden olsa bitsin diye dua ederdim. Oysa şimdi kendimden çok sevdiklerim var benim. Vazgeçemediklerim. Bensizliği yakıştıramadıklarım.

Oysa sensiz, o kadar bensizim ki...

Bütün öfkelerim aslında kendime. Yapmadıklarıma, yapamadıklarıma..... Masallar hep mutlu sonla biter, sensiz masal olamadım ben bu dünyada.

Ah şu zaman zaman aklıma gelen acıların var ya. Yanlışların, yalnızlıkların. Yaşamadıkların, yaşamaktan pişman oldukların. İçinde ben olmayan tüm bunlarla beni yaralayışların.

Böyle anlarda tüm kainat sussun istiyorum. Her şey sussun, herkes sussun. Saatler dursun.

Sadece uyumak istiyorum.....

Sensiz o kadar bensizim ki...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...