Merhaba,
Bugün sizler için faydalı olacağını düşündüğüm bilgiler vermek ve aslında yaşandığı düşünülürse çok sıkıcı bir konu hakkında yazmak istedim. Ülkemizde son zamanlarda sık sık dile gelen Çocuk İstismarı konusu. İşin siyasi yönünde falan değilim. Çünkü bu asla siyaset yapılacak bir konu değil. Tamamen insanlık ile ilgili.
Aslında çocuk istismarı denince tüylerim diken diken oluyor. Ne yazık ki devir o kadar kötü ki. Eskiden böyle olaylar daha az oluyordu diye düşünsem de, sanırım TV ve sosyal medya sayesinde daha sık duyuyoruz artık. Çocuk istismarı deyince sadece cinsel istismar değil tabi ki. Onların küçük bedenlerinde yada ruhlarında açtığımız her yara o anlama geliyor benim için.
Dediğim gibi, bu konuda biraz fazla hassasım. Bu nedenle, doğduğu günden beri, oğullarıma yabancılardan bir şey almamalarını, aramızda sır kalsın diye ona bir şey söylerlerse hemen bana söylemelerini öğütlüyorum. Ne bahane derlerse desinler, tanımadıklarınla asla bir yere gitmemelerini, eğer okuldan bir başkasının alması gerekirse, bunu benim onlara önceden söyleyeceğimi, eğer ani gelişen bir durum olursa öğretmene bu konuda mutlaka bilgi vereceğimi, anneanne, dede, teyze ve dayı dışında tanıdıklarımızın da onları bir yere götürmek istediklerinde mutlaka benimle yada babaları ile telefon ile konuşturmalarını istemelerini öğütlüyorum. Belki bazılarına bu tavrım "abarttın" gibi gelebilir ama ben onları olabilecek kötü şeylerden korumak ve önlem almak zorundayım bir anne olarak. Annem hep derdi inanmazdım, "Ben sana değil başka insanlara güvenmiyorum" diye. Şimdi aynı cümleyi ben söylüyorum. O kadar kötü bir devirdeyiz ki, hele söz konusu çocuklar olunca insan paranoyaya bağlanmıyor değil. Ne yazık ki çocuk istismarcılarının %80 i çocuğun tanıdığı biri.
Bir de çocuklarıma 4 özel bölgemiz olduğunu ve bu bölgelere kimsenin dokunmasına izin vermemelerini söylüyorum. Dudaklarımız, göğsümüz, popomuz ve ön bölgemiz diye açıklıyorum bu yerleri. Bunun dışında bir başkasının ona dokunmasından yada sarılmasından eğer hoşlanmaz ise izin vermemesini ve mutlaka bana bu hissettiği şeyden bahsetmesini istiyorum. Bu yüzden belki de Ege bize ve kardeşine karşı defalarca öpüp sarılmaktan hoşlansa bile, başkalarının sarılma ve öpmesine izin vermez. Kötü mü yaptım bilmiyorum ama böyle içim daha rahat.
Ekteki video çok faydalı. İçim acıdı izlerken. Yine de izlemenizi öneriyorum, izleyip çocuklarınıza anlatmanızı.
Video sonundaki numara gibi ülkemizde de ihbar hatları var çeşitli. Türkiye genelinde 7/24 hizmet veren, 0216 450 54 54 numaralı sabit hattı arayabileceğiniz gibi www.ihbarweb.org.tr den form doldurabilirsiniz.
Ayrıca hem çocuk hem de kadınlar için 183 numaralı ihbar hattı da mevcut. Bunda utanılacak sıkılacak bir şey yok. Siz utanıranız o şerifsizler çocuklara istismara devam eder. Mutlaka cezalandırılmalılar. Hatta bu konuda çok netim, en ağır şekilde ceza çekmeliler. Kısa bir süre yatıp çıkmak yada fiil tamamlanmadı diye salıverilmek insanlığa vurulan bir darbe. Biz her şeyden önce insanız. Ahlaklı olmamız lazım. Tacizci açısından bu bir hastalık da olabilir. Bu durumda o kişilere de söylemek istediğim bir cümle var. Böyle sapkın düşünceleriniz varsa mutlaka tedavi olmalısınız.
Lütfen çocuklarımıza sahip çıkalım. Anlatalım, takip edelim, önlem alalım, bir şey olmaz demeyelim, çocuklarla tuhaf konuşmalar içine giren kişilerden uzak duralım. Tabi ki ben bir psikolog, bilirkişi vs. değilim. Bunlar benim kişisel görüş ve uygulamalarım. Ama bir anneyim. Anneler herşeyi bilir :) Şaka bir yana çocuklarınız ile ilgili konularda iç sesinizi dinleyin.
Sevgiyle kalın
Şafak