19 Mar 2014

OĞLUMUN İKİNCİ ANNESİNİN KIZINA HOŞ GELDİN BEBEK KURABİYELERİ

Merhaba,

Ben Ege'yi 15 aylıkken kreşe verdim. Çalışan anneler bunun ne kadar zor olduğunu bilirler. O kadar küçük çocuk kreşe verilir mi demeyin. İnsan çaresiz kalınca ne yazık ki oluyor.

Çok zor bir dönemdi. Oğlumun bakıcısı eşinin Bağ-Kur borçlarını ödeyince artık çalışmamaya karar verdi ve ayın ortası gibi haber vererek ay sonu işi bıraktı. Başka birini arasak da bulamadık. Annem sınavları olduğu için  kızkardeşimin yanındaydı, kayınvalidem görümcem ona tatile geleceği için gelip bakamadılar. O dönem eşim evden çalışıyordu ama sık sık toplantıları oluyordu, tüm gün yanında kalabilme şansı yoktu. Alında daha 3 ay önce yürümeye başlamış, altı halen bezlenen bir bebeği bırakmak çok zordu ve zaten bir çok kreş kabul etmiyordu.

Sonra o dönem oturduğum Zeyinburnu'nda bahçe içinde, 2 katlı, bahçesinde tavşanlar ve kuşlar olan bir anaokulu keşfettim. Gün içinde aradım, müdür olan Ayhan Bey'le konuştum. Akşam iş çıkışı gelebileceğimi beklemesini rica ettim. Sağ olsun kırmadı beni. Akşam geç bir saatte okula vardım. Gerçekten çok güzel bir okuldu. Kıvılcım Ana Okulu. Ayhan bey, o kadar küçük bir çocuğu kabul edemeyeceklerini söylediğinde çok üzüldüm ve zaten günlerdir dolup taşan ben orada ağlamaya başladım. Ayhan bey üzüldü halime," Bir getirin yarın bakalım nasıl olacak" dedi. Ana okulunun sayfasını açarsanız ilk resimde çıkan sarışın kırmızı kazaklı çocuk benim oğlum :) Biz kayıt olduktan yaklaşık 6 ay sonra çekilmiş bir fotoğraf.

Ertesi gün Ege babası ile gitti. Akranlarına göre daha büyük gözüken oğlum okulda herkesin sevgisini kazandı. Öğretmenler, öğrenci velileri, okul müdürü ve sahibi hepsi oğlumu el üstünde tutuyorlardı, koruyorlardı. İşte orada tanıştım Özge ile.

Özge genç ve çok tatlı biriydi. Oğlumun öğretmeni O oldu. Ama bir öğretmen gibi değil, bir abla bir anne gibi. Ege ile birbirlerini çok seviyorlardı. Öyle ki, yedirir, doyurur, bütün gün kucağında taşır Ege'nin bir dediğini iki etmezdi. Ben işten geç çıkacaksam ve eşimde yoksa, Ege'yi alır yakında ki bir kafeye gider orada onu oyalar bizi beklerdi. Bunu kaç öğretmen yapar ki? Özge benim için artık bir kardeş gibi. Hep hayır dualarımda. Allahım onun yüzünü hem bu dünyada hemde öbür dünyada güldürsün.

Şimdi Özge'min bir kızı olacak. Zeynep. Sevdiğim insanlara kurabiye yapmak hoşuma gidiyor biliyorsunuz artık. Bu kurabiyeleri de Zeynep'imiz için hazırladım. İnşallah annesi gibi iyi huylu, güleryüzlü, hayırlı bir insan olur. Hatta belki ilerde gelinim olur ;)


Siz nasıl buldunuz kurabiyelerimi? 

Sevgiler
Şafak

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...