5 Ara 2014

AMİGDALA SEN NE SİNİR BOZUCU BİR ŞEYSİN

Merhaba,

Uzun yıllar önce bankada çalışırken aldığım bir kişisel gelişim eğitiminde, eğitmen bize amigdaladan bahsetmişti. O zaman da ilgimi çeken o küçücük şey hala bazen aklıma gelir, kendi kendime amigdalama söylenirim.



Amigdala da mı ne diye soranlar oluyor duyuyorum ki. Beynimizin çok bilindik olmayan ama gerçekten önemli bir parçası. Bilimsel olarak nerede nasıl olduğundan bahsetmeyeceğim, çünkü bir çok kişi gibi bende bununla ilgilenmiyorum. İsteyenler bir çok bilim sitesinde konu hakkında daha detaylı bilgiye sahip olabilir.

Amigdala, bizim duygusal tepkilerimizden sorumlu ve anılarımızı depoluyor. Hafıza ile karıştırılmasın. Hafızada depolanmasına yardımcı olur. Burada bahsedilen duygusal tepki ve anılar farklı. Mesela, korku ve endişeler. Birinin öldürülmesini görmek gibi. Küçükken başımıza gelmiş yada çok yakınımızda yaşanan bir kötü tecrübenin olabilme ihtimalinin bizde uyandırdığı endişeler gibi. Hayvanlar amigdalaları sayesinde gerçekleşebilecek tehlikelerde hemen savunma mekanizmalarını  harekete geçirirler.

Mesela bazen, bir şarkı dinleriz o şarkı bizde farklı duygular uyandır, eğlenceli bir şarkıdır ama biz çok özlediğimiz biriyle dinlemişizdir de içimiz cız eder, bu konuda bilimsel bir veri yok ama bence işte bu da amigdalanın işidir.

Peki amigdalamız hasar alırsa ne olur? İşte o zaman sağlıklı duygusal tepkiler veremeyiz. Bir yerde okumuştum, ameliyatla amigdalası alınan bir kişi, sonrasında duygusal tepkiler vermemeye başlamış, yalnız bir hayatı tercih etmiş ve bunda her hangi bir üzüntü yaratmamıştı. Bir çok psikolojik hastalığın amigdala ile ilişkili olduğu söylenmektedir.

Şimdi bir düşünün amigdalamızı eğitibilmemiz mümkün mü? Bence değil. Çünkü amigdala bilinç altından emir alır çoğunlukla ve bilinç altımızı biz programlayamıyoruz.

O zaman bu endişe ve korkuların sebebi amigdala ve ben diyorum ki Amigdala sen ne sinir bozucu bir şeysin. Ama iyi ki varsın.

Sevgilerimle

Şafak


10 yorum:

  1. İlginmiş gerçekten. Paylaşım için teşekkürler. Benim de " Tanita Tikaram" adlı yazımda bahsettiğim durumda demek ki amigdala ile ilgiliymiş. Bilseydim bunu da eklerdim :) yazımın linki : http://yazarvar.blogspot.com.tr/2014/12/tanita-tikaram_4.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yorumunuz için ben teşekkür ederim.
      linki okumaya gittiğimde benden size gelen birilerinin olduğunu görmek çok mutlu etti beni.

      Sil
  2. Gerçekten çok ilginç. Bazen öyle davranişlarla karşılaşıyor ki insan, empati kurarken artık empatinin yanında bu dediğiniz hususuda atlamamak gerektiğini öğrenmiş olduk. Tabi emek sarfedecek kadar çok sevdiğim insanlara gösteririm bu enpati ve hoşgörüyü.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. zaten insanı emek sarf ettiği sevdiği insanlar daha fazla üzüyor değil mi? Hayal kırıklığı yaşıyoruz belki de ondan. Ve sevdiğimiz insanlar sonrasında başka birilerini sevmemizi engelliyor yeri geliyor sanırım.
      Ziyaretiniz ve yorumunuz için teşekkürler

      Sil
  3. Eee o zaman benim bloğumda son yazdığım yazı da tam onun eseri demekki... Bunları bana yaşatan, düşündüren ve yazdıran. Amigdala imiş. Sayende öğrendim. Sevgili Şafak'ın dünyası.
    http://minelse.blogspot.com/2014/12/gece-yagmur-ve-babam.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. belki biraz belki değil. Bence yaşatan özlem....
      seni tanıdığıma çok sevindim +Minel Se

      Sil
    2. Ben de seni Şafak'ın dünyası :)))

      Sil
  4. Çok ilginçmiş gerçekten de. Ben de tüm duygusallığımdan kendisini suçluyorum bu durumda :)

    YanıtlaSil
  5. Çok bilmiş ben, bunu yeni duyuyorum. Teşekkür ederim paylaşım için:)

    YanıtlaSil

Konu hakkındaki fikirleriniz benim için çok kıymetli. Lütfen yorumunuzu ekleyiniz. Yorumunuzdan sonra size profilinizden ulaşabileceğim için lütfen link bırakmayın.
Link İçeren Yorumları çok üzülerek yayınlayamıyorum

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...