Bugün Gürpınar Balık festivalindeydik. Komşum ve hemşehrim Songül'ün eşi balık tutma yarışmasına katılınca bizimde gitmek boynumuzun borcuydu. Dün Sosyal annelerle yaptığımız kahvaltı üzerine birde festivale gidince yorgunluktan öldüm nerdeyse. Ama olsun her iki günde birbirinden güzeldi.
Festivalde belediye, tüm halka yetecek kadar balık pişirdi ama yine de kavgalar bitmedi tabi ki. O iki tane aldı, o üç tane aldı kavgaları, sıraya girmeyip araya kaynamaya çalışanlara dur deme kavgaları derken bir kere daha anladım ki, biz bu işlerde hala çok acemiyiz. Oysa organizasyon biraz daha farklı yapılabilirdi. Mesela, Şemsiyeler altına konulacak masalara dağıtım yapılabilirdi. Böylelikle yaşlı ve çocuklar beklemek zorunda kalmaz, yorulmadan festivalin tadını çıkarabilirlerdi. Birde başlangıçta, şenlik alanında güneş altına konulmuş sandalyeleri isteyenlere vermediler. Sadece yaşlılara verebilirlerdi ama bunu da yapmadılar. Ta ki belediye başkanı oraya gelene kadar. Sonrasında eşimin bu konuda ki fikrini belediye başkanına iletmesi sonucunda yanlıştan dönüldü ve yaşlılara sandalye verilebildi. Bunun dışında çalışanlar güler yüzlüydü.
Bana göre günün en güzel jesti, isteyenlere şapka ve sayıları az olsa Türk Bayrağı dağıtılmasıydı. Tabi çocuklara göre ise en güzel şey ücretsiz aldıkları, pamuk şeker, macun, patlamış mısır, kaynatılmış mısır ve oyun alanlarıydı. Yani çocuklara yönelik her şey :)
Her şey güzeldi, ama aklımda bir düşünce var. Bu festival 3 yıldır yapılıyormuş. Amaç umarım sadece halka hizmettir. Balık halinin oralara yapılması fikrine halkı sıcak baktırmak değildir. Çünkü balık halinin oraya gelmesinin, mevcut çevre ve doğal yaşamı yok edeceğine inanıyorum. Balık haline balıklar %95 oranında karadan gelmektedir ve ne yazık ki bölge alt yapısı buna uygun değil.
Umarım hep böyle kalır.
Sevgiler
Şafak
