Uzun yıllar önce bankada çalışırken aldığım bir kişisel gelişim eğitiminde, eğitmen bize amigdaladan bahsetmişti. O zaman da ilgimi çeken o küçücük şey hala bazen aklıma gelir, kendi kendime amigdalama söylenirim.
Amigdala da mı ne diye soranlar oluyor duyuyorum ki. Beynimizin çok bilindik olmayan ama gerçekten önemli bir parçası. Bilimsel olarak nerede nasıl olduğundan bahsetmeyeceğim, çünkü bir çok kişi gibi bende bununla ilgilenmiyorum. İsteyenler bir çok bilim sitesinde konu hakkında daha detaylı bilgiye sahip olabilir.
Amigdala, bizim duygusal tepkilerimizden sorumlu ve anılarımızı depoluyor. Hafıza ile karıştırılmasın. Hafızada depolanmasına yardımcı olur. Burada bahsedilen duygusal tepki ve anılar farklı. Mesela, korku ve endişeler. Birinin öldürülmesini görmek gibi. Küçükken başımıza gelmiş yada çok yakınımızda yaşanan bir kötü tecrübenin olabilme ihtimalinin bizde uyandırdığı endişeler gibi. Hayvanlar amigdalaları sayesinde gerçekleşebilecek tehlikelerde hemen savunma mekanizmalarını harekete geçirirler.
Mesela bazen, bir şarkı dinleriz o şarkı bizde farklı duygular uyandır, eğlenceli bir şarkıdır ama biz çok özlediğimiz biriyle dinlemişizdir de içimiz cız eder, bu konuda bilimsel bir veri yok ama bence işte bu da amigdalanın işidir.
Peki amigdalamız hasar alırsa ne olur? İşte o zaman sağlıklı duygusal tepkiler veremeyiz. Bir yerde okumuştum, ameliyatla amigdalası alınan bir kişi, sonrasında duygusal tepkiler vermemeye başlamış, yalnız bir hayatı tercih etmiş ve bunda her hangi bir üzüntü yaratmamıştı. Bir çok psikolojik hastalığın amigdala ile ilişkili olduğu söylenmektedir.
Şimdi bir düşünün amigdalamızı eğitibilmemiz mümkün mü? Bence değil. Çünkü amigdala bilinç altından emir alır çoğunlukla ve bilinç altımızı biz programlayamıyoruz.
O zaman bu endişe ve korkuların sebebi amigdala ve ben diyorum ki Amigdala sen ne sinir bozucu bir şeysin. Ama iyi ki varsın.
Sevgilerimle
Şafak
